10. Jericoacoara
2 - 5 februari
Tim en ik hadden meteen een plan gemaakt. Het leek ons beide erg leuk om met quads door de duinen te crossen. Dus dit hadden we de eerste avond meteen geregeld en zouden dit de volgende dag gaan doen.
Dit was echt magisch. Sowieso is het een prachtige omgeving en dan ook nog de adrenaline van die quads rijden, was echt de perfecte combinatie. We moesten een contract tekenen dat we niet harder zouden gaan dan 60, maar op sommige stukken waren we toch rebels en gingen we 80, waarop onze gids naar ons seinde dat we rustiger aan moesten doen. Onze gids was daarentegen wel echt heel leuk. Er waren namelijk meer groepen die we tegenkwamen en die waren allemaal best groot dus zij gingen niet zo snel en onze gids nam ons mee naar meer afgelegen plekken op de duinen dus dat was vet. En hij maakte veel video's van ons en achteraf hoorden we van anderen dat hun gidsen dat niet deden. Dus we hadden geluk! Na 2,5 uur te hebben gecrosst gingen we ergens lunchen en chillen en daarna gingen we weer 2,5 uur terug crossen. Het was top. Één leerpuntje; zonnebril meenemen.. Dit had ik niet gedaan en ik heb echt kilo’s aan zand in m’n ogen gekregen tijdens het rijden. Als we dan ook echt hard gingen, reed ik eigenlijk gewoon met m’n ogen dicht… Oeps.
Wat heb ik nog meer gedaan hier vraag je je af? Jericoacoara staat bekend om de kite- en/of surfplek. Het lijkt me erg vet om te leren kiten, maar dit is echt heel duur. En surfen spreekt me minder aan dus daar had ik geen zin in. Ik had hier dus een heerlijke balans van werken / chillen. Ook heb ik hier veel leuke mensen ontmoet en ben ik voor het eerst in Brazilië naar feestjes geweest. Mijn eerste caipirinhas werden hier genuttigd. Het waren dus leuke avonden! Wat ik wel jammer vind aan deze plek is dat er alleen maar toeristen zijn. En dan bedoel ik ook echt alleen maar. En dat heeft dan toch minder mijn interesse. Voor de rest wel een mooie plek!
De meeste tijd heb ik met Tim doorgebracht en dat was erg gezellig en nog gezelliger is dat we op dezelfde dag zouden vertrekken en we hadden beide het plan om naar Fortaleza te gaan.
Op de laatste dag heb ik weer iets gedaan waarvan je denkt, ben je gek? Maar wacht tot het einde van dit verhaal, want dan zul je beseffen dat ik zo gek nog niet ben. Luister en huiver… Ik besefte me dat ik eigenlijk helemaal niks van deze plek heb ontdekt, behalve dan het quad rijden dus wilde ik graag in de ochtend van de dag van vertrek (we zouden om 11:00 vertrekken) een hike maken met zonsopgang, maar de laatste avond, de avond voor vertrek, gingen we naar een feestje en dat was super gezellig. Ik lag dan ook pas om 03:00 op mijn bed. Dus had ik besloten om mijn wekker van 05:30 uit te zetten en mijn hike niet te doen, want inmiddels weet ik hoe belangrijk slaap is voor mij tijdens het reizen. En je raadt het niet, maar ik werd uit mezelf om 05:45 wakker. Ik besloot dat dit een teken was en dus trok ik wat kleding aan en ging ik op pad. Ik liep richting het strand en kwam er toen achter dat de zon aan de andere kant van het eiland op kwam dus ik baalde, maar ik dacht ‘weet je wat; we lopen gewoon richting de zonsopgang’. Dus ik liep langs het strand en door de duinen naar de zonsopgang. En deze hike was echt prachtig. Er was niemand, ik hoorde de zee op de achtergrond, de ezels liepen door het gras en de zon zorgde voor prachtige kleuren op de achtergrond. En toen kwam er ook nog een regenboog! Ik was dus erg gelukkig op mijn iets meer dan twee uur slaap.
Ik besloot nog even door te lopen, want de regenboog werd steeds feller en feller en dat gaf echt een mooi plaatje. En dit was een goede beslissing, want toen kwam ik in eens bij een super mooi fenomeen. Blijkbaar is dit ook een van de toeristische plekken om heen te gaan. Het was een rots in het water in een vorm waarvan je denkt ‘hoe maakt de natuur dit?’. Dus ik liep van de duinen naar beneden en toen merkte ik dat de regenboog precies in lijn lag met deze rots. En ja… Weetje… Kijk maar gewoon naar de foto’s.