19. Rio de Janeiro (Carnaval)

27 februari - 6 maart

 

Waar zal ik beginnen… Ik heb geen idee waar ik zal beginnen, want aan de ene kant heb ik zo veel te vertellen, maar aan de andere kant eigenlijk ook vrij weinig. Voor mij viel carnaval namelijk best tegen. En niet alleen voor mij, maar ook voor Robin. Dus ja, wat zal ik zeggen. We hebben er in ieder geval het beste van gemaakt! 

Robin en ik waren best laat met een accommodatie regelen voor Carnaval, wat natuurlijk niet erg slim is, want iedereen zoekt een accommodatie tijdens carnaval in Rio dus hoe langer je wacht hoe duurder het wordt uiteraard. Toch had ik een accommodatie via Airbnb kunnen vinden die redelijk betaalbaar was en er ook op de foto’s redelijk oké uitzag. Deze hadden we dus geboekt. Toen ongeveer een maand voordat het Carnaval zou zijn kreeg ik een bericht van de eigenaar van dit appartement dat er per ongeluk een dubbele boeking is geweest en dat wij er dus niet in konden… Hij adviseerde ons om iets anders te zoeken, maar nu was het al helemaal bijna carnaval en alle accommodaties die nog beschikbaar waren, waren natuurlijk gigantisch duur. Maar deze eigenaar had ook nog wel een alternatief voor ons. Hij deed hier wel heel moeilijk over, want blijkbaar lag het dus in een favela. Hij stuurde ons ook de foto’s door en nou beelden spreken luider dan woorden dus ik zal het even laten zien: 

Robin en ik zaten dus met onze handen in onze haren, maar we hadden geen alternatief. Dus we zijn met dit appartement akkoord gegaan (met een korting uiteraard). We konden namelijk altijd nog besluiten, als het echt een grote ramp zou zijn, om op de grond bij Sander te slapen. En daarbij hadden Georgia en Asena ook aangeboden dat we eventueel bij hen op de grond konden slapen. Dus met dat in ons achterhoofd stonden we er weer iets meer positief in. 

Toen ik dus aankwam in Rio heb ik een Uber genomen, heb ik Robin opgepikt en na een intens blije knuffel zijn we met z’n tweeën naar onze Airbnb vertrokken. Het was best een stuk rijden, want wat ik nog wel vaker ga benoemen in deze post, wat is Rio ongelofelijk groot, potjandorie. En op een gegeven moment ging onze Uber chauffeur zweten en in het Portugees tegen ons praten. En toen bleek dat wij dat natuurlijk absoluut niet konden verstaan, ging ze in plaats van rustiger tegen ons praten, Portugees tegen ons schreeuwen. Met Google Translate probeerden we te achterhalen wat ze zei, maar dit ging niet heel soepel. Wij dachten in ieder geval dat ze het gevaarlijk vond om ons in de favela af te zetten. Dus hier kregen wij ook aardig paniek van natuurlijk. Achteraf bleek dat Ubers niet in de favela’s toegelaten worden, aangezien de favela’s hun eigen regelgeving hebben en dus ook hun eigen taxi’s die onderaan de straat staan. Je kan dus tot daar komen met je Uber en dan pak je een favela busje of motortaxi naar boven. Dit wisten wij uiteraard niet en dit probeerde onze chauffeur uit te leggen, maar dit ging natuurlijk niet goed. En ze werd waarschijnlijk zo boos, omdat er gevallen bekend zijn dat onbekende auto’s in een favela worden overvallen etc. Dit hoorden wij pas later van anderen en toen begrepen we de paniek van deze vrouw. Maar, in ieder geval, we waren aangekomen bij waar we moesten zijn. De Airbnb eigenaar stond ons op te wachten onderaan de trap. En als ik trap zeg, moet je een TRAP in je hoofd denken. Wij moesten met onze backpacks namelijk wel 10000 treden lopen voordat we bij de Airbnb aankwamen. En nog met onze angstige gedachten door de uber rit kwamen we boven aan en hebben we meteen de eigenaar gevraagd of het wel veilig is voor ons om hier te blijven. Hij gaf aan dat het zeker veilig is en dat we de favela gewoon moeten zien als een ‘community’. Uiteraard waren we nog wel sceptisch over dit hele gebeuren, maar we wilden ons niet laten afschrikken door deze eerste angstige ervaring. En ik zal er geen gras over laten groeien jongens. Dat Robin en ik in deze Airbnb in deze favela terecht zijn gekomen, was eigenlijk onze leukste carnaval ervaring. Het voelde inderdaad echt als een community en ik heb me op m’n veiligst gevoeld in de favela. Veiliger dan in de straten van Rio zelf. Ja, we hebben jonge gastjes met mega grote pistolen over straat zien lopen, ja, we hebben cocaïne zakjes gevouwen zien worden, maar als wij hen en de community met respect behandelen, worden wij ook met respect behandeld. Later kregen we ook uitgelegd dat binnen de favela, binnen de community is het allemaal ‘hakuna matata’ en de misdaad nemen ze mee voor buiten de favela’s. De jongetjes die geen toekomst kennen binnen de favela’s die gaan naar de strandstrip van de cococabana om daar mensen te beroven. Dat doen ze niet binnen hun community uiteraard. 

We hadden zelfs aapjes in onze “tuin”!!

Het appartement zelf viel uiteindelijk ook wel mee. Het bed was echt oprecht verschrikkelijk. Ik schrijf dit nu bijna een maand later en mijn nek doet nog steeds pijn van die week die ik daar in dat bed heb geslapen, maar voor de rest was het best prima. En dan vergeet ik nog te zeggen. Je hoorde me al praten over de trappen die we moesten nemen om daar te komen. Er is meer…. We werden natuurlijk de eerste keer afgezet door onze Uber (oeps), maar die keren daarna zijn we telkens gewoon HELEMAAL naar boven gelopen. En dat betekend nog veel meer trappen! In plaats van via de straat omhoog rijden en dan de trappen naar de Airbnb pakken, kan je ook onderaan de straat trappen nemen naar boven aan de straat en dan de trappen naar de Airbnb pakken. Zie je het voor je? Bedenk maar gewoon dat het echt HEEL VEEL trappen waren. Robin en ik hadden altijd ongeveer 10 minuten bijkom tijd nodig als we eenmaal boven waren. Waar ik heen wil gaan… Zoveel trappen, betekent ook dat we natuurlijk best hoog zijn, wat betekent PRACHTIG uitzicht!! Kortom we waren echt heel blij met ons plekje en dit was echt oprecht één van de hoogtepuntjes van onze Carnaval.

Uitzicht

Dit was ons uitzicht vanuit ons raam. Niks te klagen toch?

Je kan je voorstellen dat Carnaval zelf dus niet GEWELDIG voor ons was, als onze airbnb in de favela één van de hoogtepunten was. Dus laten we er even dieper in duiken! Rio Carnaval wordt gevierd door middel van bloco’s. Bloco’s zijn dan de staatfeestjes die door de hele stad te vinden zijn. En je hebt ongeveer 30 bloco’s op een dag die om verschillende tijden beginnen en dus overal en nergens in de stad. Er zijn apps waar je alle bloco’s kon vinden met een korte uitleg wat voor soort bloco het zou zijn. Op de eerste dag hebben Robin en ik ons laten leiden door Georgia en Asena en de groep met wie zij waren. We werden om 07:00 (ja, in de ochtend) verwacht ergens in de stad voor het eerste feestje. Drie keer raden wie er om 07:00 wakker werken. Inderdaad, dat waren Robin en ik. We gingen ons dus rustig klaar maken, want waarom zou je zo vroeg in de ochtend al gaan haasten om naar een feestje te gaan? We namen al die trappen naar beneden (oh ja, dat heb ik nog niet eens gezegd. Naar beneden was nog veel erger dan omhoog. Op een gegeven moment voelde het echt alsof je knieschijven je bovenbeen in zouden schieten) en vervolgens namen we een Uber. Om 09:00 kwamen we aan en we kochten een biertje. Hoe vroeg het ook was, het was tijd voor bier. Het was ook echt gigantisch druk en we hebben eerst een poging gedaan om die anderen te vinden, maar dit was geen succes ondanks dat we elkaars live locaties hadden. Robin en ik besloten om ons in de menigte te voegen en maar te beginnen met feesten(?). Het voelde een beetje raar, want je was als menigte door een straat aan het lopen, maar er was niet echt muziek en we wisten niet echt wat we aan het doen waren. Na een paar biertjes moest ik plassen en zijn we uit de menigte gegaan en hebben we nog een poging gedaan om onze vrienden te vinden. Dit lukte uiteindelijk en dat was heel leuk! We zochten toen de band op en hadden eindelijk wat muziek. En toen rond 12:00 was deze bloco voorbij(?). Nog steeds een beetje in de war gingen we naar een volgende bloco op een andere locatie. Met de Uber moesten we dus door het vele verkeer en chaos. Toen kwamen we bij deze bloco aan, maar die leek ook al voorbij te zijn. Er waren heel veel mensen maar geen muziek. Deze was aan het strand dus besloten een kleine plons te doen om af te koelen. En wat ga je dan doen? Zo veel bloco’s, maar welke is leuk en waarom zijn sommige meer dan een uur rijden verwijderd? We lieten de dag voor wat het was en gingen toen nog met positieve instelling naar dag 2. We gingen ons nu ook met de meiden klaarmaken in hun airbnb dus dat was erg gezellig. Daarna gingen we met ons vieren weer op pad! De eerste bloco was een soort piraten bloco en dat was erg leuk! De eerste leuke bloco, jeey! Het was druk, maar niet te druk. Er was muziek en de sfeer was erg leuk.

Dit was dus een succes, maar dan na een paar uur houdt de bloco op en moet je weer naar een volgende. We hadden besloten op eentje die 40 minuten lopen was zodat we niet te lang onderweg zouden zijn in een Uber. Onderweg kwamen we in eens in een heel leuk zijstraatje terecht. En dit was dus het hoogtepunt van m’n dag.

Kan je het je voorstellen. Dan ben je in Rio met Carnaval met allemaal feestjes en mijn hoogtepunt is een super schattig straatje ontdekken met leuke en vrolijke huisjes en een vet uitzicht! Robin en ik hadden het hier dus helemaal naar ons zin, maar we moesten door! Nou, de rest van de dag was een domber. Bloco was weer een bloco met vraagtekens. Robin en ik hebben uiteindelijk de dag afgesloten met spelletjes spelen bij een tentje met een paar cocktails. Dag drie zouden we dus anders doen. Robin en ik hadden ons voor het eerst verdiept in de bloco app en echt gekeken naar welke bloco’s ons aanspraken. Naar deze zouden we toegaan. De eerste bloco zou om 16:00 starten (ja, we zijn deze dag laat begonnen). We waren daar dus ruim op tijd en we zagen de band zich al klaarmaken. En dat beloofde veel goeds, want de bloco die we leuk vonden, was met een echte band en niet gewoon muziek uit een speaker of geen muziek. Maar toen was het 16:00 en ze startte niet. Toen was het 16:30 en nog steeds waren ze niet gestart. 17:00 en nog steeds niks. 18:00 startte ze pas, zes uur, twee uur later. We hadden dus mega lang gewacht en eigenlijk hadden we er al niet heel veel zin meer in. Uiteindelijk was het wel echt super leuk en was de muziek heel fijn. En dit was trouwens een communistische bloco. Dus het was heel erg op de politiek gericht en we kregen ook Palestijnse vlaggen. Dus dat vonden Robin en ik wel heel gaaf.

Toen waren we weer uit de menigte gestapt, want we hadden trek gekregen. Ons plan was trouwens wel al in de soep gelopen, want een andere bloco waar we graag heen wilde zou om 19:00 starten, maar vanwege de uitloop van deze bloco zouden we dat niet meer halen. Al helemaal omdat deze bloco op een eiland zou zijn. Heel gaaf leek het ons, maar helaas. Dingen lopen altijd in de soep hebben we al gemerkt tijdens Carnaval. We gingen dus op zoek naar eten en ook dit is al de hele tijd een ramp geweest. Ik denk dat we tot noch toe nog geen 1x lekker hadden gegeten. Overal is het hetzelfde en ook best prijzig. Dus met weinig goede moed gingen we op stap en toen kwamen we per ongeluk in weer een heel schattig straatje terecht. En ding ding ding hoogtepunt nummer 3! Want dit straatje was helemaal Carnaval versierd en er was dus een restaurant en hier speelde een band. Er stonden allemaal mensen te dansen en wow wat een leuke sfeer hing hier! We pakten dus gauw een leeg tafeltje. We zagen dat alles helaas wel relatief duur was dus besloten we in plaats van steeds twee biertjes te bestellen, een emmer te nemen waar we er meteen vier kregen. Toen deze emmer echter aankwam bleken het niet normale grote biertjes te zijn, maar het waren elk bijna een liter. Hier moesten we dus even heel hard om lachen, maar namen het zeker voor lief. We schonken onze biertjes in, liepen naar de band en begonnen te dansen (en niet als sardientjes op elkaar, wat we al veel hebben meegemaakt deze dagen). Robin en ik waren weer blij! We hadden ook eten besteld. Niks bijzonders, maar dat maakt niet uit. Dit was weer een heel leuk en fijn moment!

Hierna zijn we naar huis gegaan en hebben we onnozele TV gekeken om ons op te laden voor de laatste Carnavalsdag die ons morgen tegemoet zou komen. We hadden weer een paar bloco’s uitgezocht die ons leuk leken en de eerste was echt heel leuk! Dit was denk ik de leukste bloco die ik heb meegemaakt en dit was dan ook de laatste, want toen we van deze bloco (die afgelopen was) naar de volgende gingen, was het weer bagger dus zijn we meteen weggegaan. 

En hierbij een leuk samenvattingsfilmpje van mijn Carnaval avontuur

Kortom… Het was echt een gok of je bij een leuke bloco terecht kwam. Vaak duurde het heel lang om van de ene bloco naar de andere bloco te komen en dat zorgde er soms voor dat je uit een leuke sfeer gehaald wordt en het is lastig om daar dan weer in te komen als de bloco niet helemaal jouw ding is. Daarbij was je dus soms langer onderweg dan dat de bloco duurde. Ik denk dat het leuk is als je meegenomen wordt met een ervaren Carnavaller. Iemand die dit al JAREN doet en weet waar je op welk moment moet zijn. Voor ons was het nu gissen in het niets. Ook miste ik muziek… Op zoveel plekken waar we waren, was er gewoon geen muziek. Ik ben daarentegen helemaal niet alleen maar negatief over Carnaval. Ik heb zeker hele leuke momenten gehad en ik ben heel blij en dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren. Helemaal omdat het samen met Robin was, want dat maakte het sowieso tien keer leuker. Maar of ik dit nog een keer zou doen? Carnaval, ja zeker, maar in Rio, nee zeker niet. Ik vond het namelijk in Salvador een stuk fijner (die ene dag dat ik er was). Het is daar op maar één plek én er is continu overal leuke muziek! Dus hier zou ik zeker nog eens Carnaval willen vieren. OF OLINDA! Niet te vergeten. Dit was zo’n leuke plek en iedereen was laaiend enthousiast over Carnaval in Olinda. En Olinda is een dorpje. Dus ik denk dat dit zo veel meer bij mij zou passen dan Rio de Janeiro. Rio de Janeiro, die even groot is als de provincie Utrecht. Kan je het je voorstellen? 

Het Carnaval groepje

Ik, Georgia, Robin & Asena

Robin en ik waren echt klaar met Rio na Carnaval dus hadden we besloten om, zodra Carnaval over was, weg te gaan uit Rio. Ik was daarentegen nog niet klaar met Rio, want ik ben toch wel heel erg benieuwd waarom iedereen zo laaiend enthousiast is over deze stad. En daarbij heb ik mijn goede vriend Sander, die in Rio woont, maar een enkele keer kunnen zien tijdens Carnaval en ik zou graag nog wat meer tijd met hem willen doorbrengen. Dus ik had besloten om nog wel terug te komen en dan bij Sander te verblijven en dan nog even goed Rio te ontdekken zonder de Carnavalsdrukte!